Evidence based bevallen draait om onderbouwd keuzes kunnen maken

Wanneer je gaat bevallen zijn er een hoop keuzes te maken. Sommige keuzeprocessen zul je voorafgaand aan de geboorte al doorlopen en in je planning opnemen. Bijvoorbeeld met betrekking tot wie je zorgverlener wordt, of je de mogelijkheid wilt hebben om een bad te gebruiken en of je wel of juist geen foto's van de geboorte wilt. Andere keuzemogelijkheden zullen zich mogelijk aandienen tijdens de geboorte. Bijvoorbeeld wanneer er iets bijzonders aan de hand is en er wordt aanbevolen om medisch in te grijpen.

In beide gevallen is er de mogelijkheid om evidence based keuzes te maken. In tegenstelling tot wat soms gedacht wordt, is evidence based niet hetzelfde als 'volgens wetenschappelijk bewijs het meest verstandig'. Evidence-based staat eigenlijk op drie peilers;

• De nieuwste wetenschappelijke inzichten
• De ervaring, opleiding en inzichten van de zorgverlener
• De ervaringen, waarden en voorkeuren van de barende

Concreet kan het betekenen dat bij een zelfde medische indicatie, verschillende opties mogelijk zijn op basis van de drie bovenstaande variabelen. En dat alledrie die opties 'evidence based' kunnen zijn.

Een voorbeeld; een kindje ligt in stuit voorafgaand aan de start van de baring. Het wetenschappelijk bewijs zegt, dat stuitgeboortes kunnen worden beschouwd als veilig. Er zijn een aantal risico's verhoogd, maar niet dermate hoog dat de voorkeur uitgaat naar een keizersnede. Tevens bestaat vanuit de wetenschap de aanbeveling te kiezen voor een zorgverlener met ruime ervaring met stuitgeboortes.

In situatie A is moeder zwanger van haar eerste baby. Haar verloskundige heeft geen ervaring met stuitgeboortes. Moeder kent in haar omgeving geen ervaringen met stuitgeboortes en voelt zich hier niet prettig bij. Ouders kiezen voor een geplande keizersnede voor de geboorte van hun baby.

In situatie B is moeder in verwachting van haar derde kind. Haar vorige twee baby's zijn soepel en gemakkelijk vaginaal geboren in stuitligging. Ook haar eigen geboorte was in stuit. Er is in de familie sprake van een variatie in de baarmoeder, die er waarschijnlijk de veroorzaker van is dat de baby's niet met het hoofdje naar beneden draaien. Ervaren en goed voorbereid kiezen ouders voor een verloskundige met ruime ervaring met stuitgeboortes. Zij besluiten thuis te bevallen van hun derde kind in stuitligging.

Het is dus niet zo eenduidig als 'doen wat het bewijs zegt dat het beste is'. Want wat voor de een de goede keuze is, hoeft het voor de ander niet te zijn. Maar om een evidence based afweging te kunnen maken, is het wel erg belangrijk de beschikking te hebben over de bewijzen die er zijn. In de basis behoort een zorgverlener jou hier zelf over te informeren (informed consent / shared decision making). Mocht je die informatie missen of onvoldoende vinden, weet dan dat je altijd aan je zorgverlener mag vragen om meer uitleg, om de bewijzen die er zijn vanuit de wetenschap en om diens persoonlijke voorkeur en ervaring.

Tip: vraag je zorgverlener om absolute cijfers wanneer je wetenschappelijk onderzoek bespreekt. Als bijvoorbeeld gezegd wordt 'de kans is 2x zo groot', klinkt dat als enorm groot. Terwijl dit kan betekenen: de kans is normaal gesproken 1 op de 10.000 en nu 2 op de 10.000. Dat zijn dezelfde verhoudingen, maar weegt wellicht heel anders als jij voor de keuze staat.

Het kunnen maken van evidence based keuzes dragen ertoe bij dat jij de regie behoudt over jouw baring. En dát is enorm belangrijk voor hoe je er op terug zult kijken achteraf.